Alles is voorbij…..Dat is mijn eerste gedachte deze morgen..Beetje sjaggie ben ik wel toch. Ook al mis ik de hondjes heel erg, toch altijd jammer om hier weer weg te moeten. Mike heeft er minder moeite mee, maar die heeft dan ook niet zijn hele familie hier bij zich. Tja, ik begrijp dat dan ook wel. Als ik mijn ouders en zus 3 weken moet missen ben ik ook blij als weer naar huis ga.
Tja, ik ga nog 1 keer mijn bikini aandoen om lekker nog een keer van het zwembad te genieten. Ook Mike en Sem doen dat. We ontbijten even en genieten dan de hele ochtend van het mooie weer en het zwembad. Dan wordt het toch wat donker en ja hoor, het gat regenen. Nouja, geeft niks. Mike en Sem willen toch nog 1 keer naar Disney Quest om een achtbaan te maken en daar dan de DVD van te kopen. Hopelijk lukt het deze keer wel!
Maar eerst gaan Mike en ik nog even snel op pad voor een koffer en nog paar schoenen die Mike nog wilde halen. (Daarvoor moet hij toch echt mee :-) ) We halen de koffer bij de Fleamarket en de schoenen onderweg bij de Nike winkel. Ook voor Sem vinden we op de valreep toch nog leuke Nikes. We hadden alle Nike winkels gehad, maar geen leuke schoenen voor Sem gevonden. Maar goed, deze Nike winkel dus niet en zal je altijd zien dat je daar van alles kan slagen. :-)
Thuis gekomen gaan Mike en Sem meteen naar Disney Quest en ga ik de laatste spullen inpakken. Ik ga nog even lekker douchen en tja, dan ben ik er echt klaar voor. In mijn “ vliegtuig kleding” installeer ik me nog 1 voor de TV om nog wat leuke series te kijken.
Mike en Sem zijn ook thuis gekomen en gaan zich omkleden. Nu echt te laatste dingen in de koffer en om 15.00 uur laden we de auto in. Cor Bojoura en Levi zwaaien ons uit. We gaan..
Sem moet onderweg naar het vliegveld nog even huilen. “ Dag huis, Dag Disney, Dag Walmart”
Dan komen we bij het vliegveld aan. We laden alle koffers uit, en de mannen brengen de auto’s terug. We gaan voor de zekerheid toch nog even de koffers wegen. Maar gelukkig zitten we allemaal goed. We gaan in de lange rij staan om in te checken.
Alles is prima, en we hebben stoelen bij elkaar. Tja, verder heb ik geen foto’s meer. Ik was er klaar mee, altijd een beetje sjaggie als ik weer naar huis moet…
We eten nog wat bij de Burger King, bij gebrek aan beter.. En gaan dan boarden. Mike, Sem en ik zitten met z’n drietjes bij elkaar. Dat was ook de bedoeling, Sem kan dan mooi tussen ons in slapen.
Zo rond 20.30 stijgen we dan op en laten we Orlando langzaam achter ons…….
Hhmmm ik moet ook altijd huilen. vooral als ik de seaworld vlag zie. Snif snif.
BeantwoordenVerwijderenMaar dan denk ik tot volgend jaar hoor, dan ben ik er weer.
Orlando junk.
Welkom thuis en bedankt voor het mooie blog verhaal.
Heleen(tiggergirl)
Ook wij hebben genoten van jullie verslagen. Sterkte met de jetlag !
BeantwoordenVerwijderenGa binnenkort jullie verslag uitgebreid lezen maar heb het nu nog te druk met vakantie vieren. Moet er nog niet aan denken terug naar huis te gaan.
BeantwoordenVerwijderenSterkte met de jetlag en veel plezier met de foto's en de herinneringen.
Groetjes,
Anita